Wiet of niet? …

Over wel of niet werken voor een Rotterdamse coffeeshop

Never a dull moment”, zo vat ik het ondernemerschap samen. Bijna iedere dag komt er wel iets op mijn pad waar ik blij verrast of verbaasd over ben, waarbij ik snel moet acteren, waarover ik een beslissing moet nemen of nog even een nachtje wil slapen, omdat ik het antwoord niet direct weet. Zo werd ik een tijdje geleden uitgenodigd door een bekende Rotterdamse coffeeshop om te praten over een project waarvoor ze op korte termijn de media zouden willen benaderen. Iemand uit mijn netwerk had de shop naar mij doorverwezen. “Waarom naar mij?”, was mijn eerste gedachte. “Vanwege het product of mijn connectie met Rotterdam?”. Ik ging maar uit van het laatste, want ik heb nog nooit geblowd of andere soortgelijke genotsmiddelen gebruikt. Geen behoefte aan en ook nog nooit in de verleiding gekomen. En dat terwijl ik bijna struikel over de coffeeshops in de buurt waar ik woon…

Plussen en minnen

Toch kon ik als open minded persoon niet direct nee zeggen. Ook vakinhoudelijk zag ik ergens wel een uitdaging. Het onderwerp is nieuwswaardig en heeft verschillende lagen in zich met vele voor – en tegenstanders. Het product doet iets met mensen en roept zeker iets bij ze op. Aan de andere kant kon ik ook niet direct ja zeggen. Want past deze klant wel bij mijn positionering? Wat zouden mijn klanten hiervan vinden? Wat vind ikzelf? Wil ik wel voor zo’n klant/product werken? Door de twijfel die ik bij mezelf proefde, plaatste ik de plussen en minnen tegenover elkaar. Ik laat je aan de hand van enkele vragen zien wat mijn overwegingen waren.

Eerste vraag: is deze coffeeshop mijn ideale klant?

Had ik vooraf al bedacht ‘voor dit bedrijf zou ik willen werken, want hun producten, problematiek, organisatieprofiel etc. vind ik bij me passen?’. Nou nee. Op dat lijstje stond dit bedrijf niet. Ook de reputatie van wiet en alles wat hiermee samenhangt, komt niet vaak positief in het nieuws. Om maar niet te spreken over het vreemde gedoogbeleid dat we hier hanteren.

Tweede vraag: past een bekende Rotterdamse coffeeshop bij de positionering van mijn bedrijf?

Mijn antwoord hierop is – heel eerlijk – ja! Het bedrijf, product en de klus passen in het straatje van Rotterdamse kernwaarden als rauw en echt. Ze passen bij de Rotterdamse mentaliteit en de opdracht zou mijn Rotterdamse netwerk enorm vergroten. Niet voor niets wil ik meebouwen aan bedrijven die het Rotterdam-gevoel willen uitdragen.

Derde vraag: past deze opdrachtgever in mijn huidige portfolio?

Ik wil bij voorkeur werken voor geboren en getogen Rotterdamse bedrijven (en producten/diensten), of bedrijven met een Rotterdamse mentaliteit of (inter)nationale bedrijven die zich in Rotterdam willen gaan vestigen. Ik hoef mijn huidige klanten niet te vragen wat zij van zo’n eventuele nieuwe klant zouden vinden, want ik weet zo goed als zeker hun antwoord al. “Niet gers!” Daarnaast rijst de vraag wat potentiële klanten hiervan zouden vinden als er een coffeeshop- logo op mijn website staat? Ik trek dan waarschijnlijk niet de klanten aan waarvoor ik het liefste zou willen werken.

Vierde vraag: wat zou mijn netwerk ervan vinden als ik voor een coffeeshop ga werken?

Degene die deze lead naar mij doorverwees, vond deze opdracht blijkbaar goed bij me passen. Een zakelijke kennis vond het zelfs stoer als ik het zou doen. Alle andere reacties waren eenduidig: “Niet doen!” Dat zegt enerzijds veel over de waarden en normen van die personen, hun perceptie over de opdrachtgever en/of het product, maar anderzijds ook hoe zij mij zien. Dat beeld strookt blijkbaar niet met coffeeshops en drugs.

Vijfde vraag: en wat vind ikzelf?

Gelet op mijn buikgevoel weet ik het antwoord al en dat is voor mij altijd doorslaggevend. Want nee, ik wil niet voor een coffeeshop werken, ook al is het bedrijf Rotterdams, heeft het vakinhoudelijk wellicht leerzame kanten, zou het product passen bij mijn open mind en zou ik stiekem stoer worden gevonden. Drugs passen niet binnen mijn waarden en normen, zoals gezegd, ik heb daar geen behoefte aan. Nooit gehad ook. Daarnaast vind ik het circuit van kweken aan de achterkant en verkopen aan de voorkant, schimmig en kan ik me in dat vlees-noch-visbeleid niet vinden. Verder is het voor mij onduidelijk welke mensen hier nu echt aan de knoppen draaien, en verdienen. En daarvoor kan en wil ik me gewoon niet inzetten. Zo fijn om als ondernemer zelf te mogen kiezen …

Wil je dit blog delen?